Wilki
|
Małe to słodke |
Wilki a psy
Z tej samej co wilk odnogi ewolucyjnej pochodzi także pies domowy (Canis familiaris) (poprawna nazwa to Canis lupus f. familiaris).
Wilki dały genetyczny początek wszystkim psom. Udomowienie nastąpiło
prawdopodobnie pomiędzy 15 000 – 8000 p.n.e. na terenie Azji.
Cechami wyróżniającymi od psów
są m.in.: szersza głowa z szerokim czołem, czaszka z grzebieniem
strzałkowym zewnętrznym, mocno wysklepione łuki jarzmowe, mocna żuchwa,
zaokrąglone i krótsze stojące uszy, skośnie osadzone oczy, większy mózg,
dłuższe nogi (w stosunku do wielkości ciała), szersze łapy, wąska
klatka piersiowa, gruczoł fiołkowy, charakterystyczne (choć zmienne u
osobników) umaszczenie. Wyjątkiem jest czechosłowacki wilczak (cz. Československý vlčák),
który powstał w wyniku skrzyżowania owczarka niemieckiego z wilkiem
europejskim. Posiada on wszystkie cechy typowe dla wilków.
Ataki na ludzi
Wilki z reguły unikają jakiegokolwiek kontaktu z ludźmi. W
szczególnych przypadkach, gdy są do tego zmuszone poprzez brak
naturalnej bazy żywieniowej, mogą atakować zwierzęta hodowlane nawet w
obrębie gospodarstw. Sporadycznie, z tego samego powodu, atakują także
ludzi. Skrajnym przykładem są ataki na ludzi w indyjskiej prowincji Uttar Pradesh, gdzie w latach 1996-1997 wilki zabiły 74 osoby, a także w stanie Bihar
gdzie w latach 1993-1995 wilki zabiły 60 osób (głównie dzieci). Główną
przyczyną w tym wypadku było całkowite zniszczenie naturalnej bazy
pokarmowej wilków i całkowity brak możliwości obrony miejscowej ludności
(powszechny brak broni palnej). W tych skrajnych przypadkach wilki
traktowały ludzi jak naturalne ofiary i atakowały ich także w terenie
zabudowanym.
Poza szczególnymi okolicznościami jak te wymienione wyżej,
sporadycznie w historii zdarzały się przypadki pojedynczych wilków lub watah
traktujących ludzi jako naturalne ofiary. W takich przypadkach wilki
całkowicie zmieniały swój tryb żywienia i atakowały głównie ludzi do
czasu gdy same nie zostały wyeliminowane jako szczególnie niebezpieczne.
Ataki na ludzi zdarzają się regularnie do dziś. Ostatnia ofiara zginęła w Gruzji
20 lutego 2009 roku w okolicy wioski Giorgitsminda. Władze lokalne
uzbroiły mieszkańców wioski do czasu wyeliminowania zagrożenia. Takie
wyjątkowe ataki są niemal zawsze podejmowane przez pojedyncze wilki lub
watahy i to ich eliminacja, a nie eliminacja całej lokalnej populacji
wilka jest traktowana jak rozwiązanie.
Ogółem od 2000 roku na świecie odnotowano 20 przypadków zgonów spowodowanych przez wilki.
Osobnym zjawiskiem są ataki powodowane przez wilki chore na wściekliznę.
W takich wypadkach jest to zwykle jedna seria ataków dokonywana przez
chore zwierzę w krótkim okresie do chwili śmierci z powodu choroby.
Wilki atakujące ludzi jako naturalne ofiary zwykle polują przez długi
okres (miesiące lub lata) do chwili ich usunięcia.
Wilki, jeśli już rozpoczynają polowania na ludzi, bardzo precyzyjnie
dobierają ofiary i w niemal 80% atakują dzieci, a jeżeli ofiarą jest
osoba dorosła, to z reguły jest to kobieta.
W historii znanych jest też kilka przypadków mieszańców wilków z
psami, które pozbawione naturalnego lęku przed człowiekiem szybko
zaczynały traktować go jako naturalną ofiarę.
W szczególnych warunkach, takich jak wojna, gdy wilki mają kontakt z
dużą ilością niepogrzebanych ciał, wilki także mogą atakować ludzi. W
czasie I wojny światowej w rejonie Wilna, Kowna i Mińska
doszło nawet do czasowego zawieszenia ognia w wyniku ciągłych ataków
wilków na żołnierzy obu walczących stron. Podobnie w pierwszych latach rewolucji
w niektórych wioskach w głębi Rosji, gdy ludność została całkowicie
pozbawiona broni palnej, dochodziło do ataków wilków w okresie zimowym.
Reasumując, można wyodrębnić kilka okoliczności, które wyjątkowo mogą generować zagrożenie ze strony wilków:
- rozdrażnienie zwierzęcia przez człowieka
- zakażenie wścieklizną
- brak naturalnej bazy pokarmowej połączony ze stosunkowo dużym
zaludnieniem i brakiem możliwości odstraszania przez miejscową ludność
- wyjątkowe zachowanie pojedynczych osobników (dewiacja)
- osobniki stanowiące krzyżówkę psa i wilka (w tym wypadku trudno mówić o wilku)
Historyczne dane, wskazują na wyraźnie zróżnicowanie doświadczeń
ludzi w kontaktach z wilkami Eurazji i Ameryki Północnej. Wilki z Nowego
Świata są generalnie łagodniejsze, a ataki na ludzi (w przeciwieństwie
do niektórych krajów Europy i Azji) zdarzają się tam niezwykle rzadko.
Jako możliwą przyczynę takiego stanu rzeczy podaje się historyczną
powszechność broni palnej wśród mieszkańców Ameryki. W Europie i Azji
broń palna była zwykle w posiadaniu wąskiej, uprzywilejo
wanej grupy
społecznej i dla niej zarezerwowane były również polowania. Taki stan
rzeczy mógł na przestrzeni setek lat utrwalić odmienne zachowania wilków
wobec ludzi.
Niektóre środowiska i organizacje wskazują na fakt, że w globalnej
ocenie relacji ludzi i wilków funkcjonuje obecnie amerykańska koncepcja,
która wyrosła na gruncie własnych doświadczeń i ignoruje odmienne,
bardziej złożone, uwarunkowania euroazjatyckie.
Polecam gre WolfQuest znajdziecie i ściągniecie na stronie:
http://www.wolfquest.org/bb
|
WolfQuest |